بررسی تاثیر سرو صدای محیط کار بر شنوایی افراد شاغل در کارگاه های کوچک شهر تهران

  سابقه و هدف : در دهه های اخیر یکی از عوامل زیان آور موثر بر سلامت کارگران ، صدای محیط های کار بوده است. کارگاههای کوچک صنعتی نیز از این عامل زیان آور مستثنی نیستند و مشکل مواجهه با صدا برای کارگران این صنایع وجود دارد و بدلایل مختلف کمتر مورد بررسی قرار گرفته اند. با توجه به فراوانی کارگاههای کوچک در کشور، نیروی کار عظیم شاغل در این کارگاهها واهمیت سلامت کارگران این مطالعه با هدف" تعیین تاثیرصدا برشنوایی افراد شاغل درکارگاههای کوچک شهرتهران" انجام گردید.   مواد و روشها: در این مطالعه 109 نفر از بین شاغلین کارگاههای کوچک زیر 50 نفر در تهران به عنوان گروه مورد و به همین تعداد ، با در نظر گرفتن کلیه جوانب ، به عنوان گروه شاهد انتخاب و جهت مطالعه برگزیده شدند. ابتدا برای هر فرد پرسشنامه ای تکمیل شده سپس از شاغلین شنوایی سنجی به عمل آمد. اندازه گیری شاخص های صوت ، بوسیله دستگاه صداسنج مدل CEL-480-440 و با توجه به استانداردهای ISO 9612:1997(E) در نقاط شاخص توقف کارگران به عمل آمد. همچنین آنالیز صدا در فرکانس های اکتاوباند در ایستگاه های کار کارگران گروه مورد انجام گردید.   نتایج : نتایج نشان داد که در گروه مورد متوسط تراز معادل مواجهه کارگران dBA 6.72 94.2 و در گروه شاهد dBA 3.97 84.87 می باشد. درگروه مورد میانگین مقدار آستانه شنوایی در فرکانس 4 کیلو هرتز (31.07 دسی بل) تنها از میانگین آستانه شنوایی در فرکانس 8 کیلو هرتز(35.59 دسی بل) کمتر بود . در گروه مورد با توجه به ضرایب مدل رگرسیونی و نتایج آنالیز رگرسیون ، شاخص تراز معادل مواجهه اولین عامل، سن و سابقه کار به عنوان عوامل بعدی پیش بینی کننده افت شنوایی بودند .   نتیجه گیری: در این مطالعه مقدار ضریب همبستگی پیرسن بین سن و افت شنوایی و همچنین بین سابقه کار و افت شنوایی بدست آمدکه در این شرایط می توان برای افراد شاغل در گروه مورد ، پیشرفت افت شنوایی را با افزایش سابقه کار انتظار داشت.